وباز می شکنم در خود

نگاهی سرد به اطرافم

چه میبینم گیتاری که تمامی سکوت خود را از من میبیند

دیوار های سپیدی که شاید می توانست آشیانه فردی باشد

که پر از درد است

سکوتی که همه جا را فرا گرفته

و فقط تیک تاک ساعت است

که با هر تکانش برهه ای از خاطراتم را یادآور میکند

وزمان زمانی که بی خود و نا آگاهانه به خود می پاشد

جسم خسته نیست روح خسته است

از تمامی روح های بی خود زندگی

آشفتگی درون بیشتر میشود و نمی دانیم که میتوان

آشفتگی

این روح پلاسیده را تمام کرد

 

 

♥ نســـــــــــــیم♥

 

 

                                     

                                     

نوشته شده در سه شنبه 25 بهمن 1390برچسب:,ساعت 18:29 توسط نســــــــــیم| |